၁။ ကယ်ချွတ်ပိုင်ရှင် ဗက်လင်မြို့သို့ ကြွလာ၊ နွားစားခွက်တွင် သိပ်ထားခြင်း ခံရရှာ၊
ဝမ်းမြောက်ဖွယ် နာမတော် မင်္ဂလာရှိ၊ ကျွန်ုပ်ကိုပင် ရှာနေ၏၊ ကျွန်ုပ်ကိုပင် ရှာနေ၏။
ကျွန်ုပ်ကိုပင် ရှာနေ၊ ဝမ်းမြောက်ဖွယ်နာမတော်၊ မင်္ဂလာရှိ ကျွန်ုပ်ကိုပင် ရှာ၏။
၂။ ကယ်ချွတ်ပိုင်ရှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင်၊ ကျွန်ုပ် ဝိညာဉ်လွတ်ရန် ကြွေးဆပ်ကယ်တင်၊
ဝမ်းမြောက်လှဖွယ် ဘယ်နှယ်ဖြစ်နိုင်မည်နည်း၊ကျွန်ုပ်တွက် သေခံ၏၊ ကျွန်ုပ်တွက် သေခံသည်။
ကျွန်ုပ်တွက် သေခံ၏၊ ဝမ်းမြောက်လှဖွယ်ဘယ်နည်း၊ ဖြစ်နိုင်မည်နည်း၊ ကျွန်ုပ်တွက် သေခံ၏။
၃။ ကယ်ချွတ်ပိုင်ရှင် အထက်ကဲ့သို့နည်းတူ၊ ခြံတော်မှ လမ်းလွဲသော် လိုက်ရှာတော်မူ၊
ဖြည်းညှင်းကြာြမင့်စွာ ကျွန်ုပ်ကို ခေါ်သည်၊ ကျွန်ုပ်ကိုပင် ခေါ်၏၊ ကျွန်ုပ်ကိုပင် ခေါ်နေ။
ကျွန်ုပ်ကိုပင် ခေါ်နေ၊ ဖြည်းညှင်းကြာမြင့်စွာ ကျွန်ုပ်ကို ခေါ်သည်၊ ကျွန်ုပ်ကိုပင် ခေါ်၏။
၄။ ကယ်ချွတ်ပိုင်ရှင် ထက်ရပ်မှ ဆင်းဉီးမည်၊ နှစ်များ လွန်သွားစဉ်ကတိတော်တည်၏၊
ကောင်းကင်မှ ဆင်းသက်ခြင်း ကျွန်ုပ်မြင်မည်၊ ကျွန်ုပ်ဖို့ပင် လာမည်၊ ကျွန်ုပ်ဖို့ပင် လာမည်၊
ကျွန်ုပ်ဖို့ပင် လာမည်၊ ကောင်းကင်မှ ဆင်းသက်ခြင်း၊ ကျွန်ုပ်မြင်မည်၊ ကျွန်ုပ်ဖို့ပင် လာမည်။
No comments:
Post a Comment
စာဖတ်သူအမြင်နှင့် အကြံပြုချက်များကို မြော်လင့်ကြိုဆိုပါသည်...