၁။ ကြည်လင်လှစွာ သန်းခေါင်ယံမှာ၊ ကောင်းကင်တမန်များသည်၊
ရွှေစောင်းများကို ကိုယ်စီကိုင်ကာ၊ ချီးမွမ်းကျူးအေးကြ၏၊
ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့် အလိုတော်သည် မြေပေါ်ရောက်စေသတည်း၊
ကောင်းကင်သီချင်းသံ ကြားစိမ့်ငှာ တိတ်ဆိတ်လှမြေပေါ်မှာ။
၂။ ကောင်းကင်သား သီချင်းသံ သာယာ ကောင်းကင်မှ ထွက်လာသည်၊
မောပန်းလှသော ဤလောကမှာ ထိုသီချင်းသံကြား၏၊
ဝမ်းနည်းဖွယ်ရာ ထိုကွင်းပေါ်မှာ ကောင်းကင်သားများ ဝဲကြ၊
လောကရှုပ်ထွေး ဒုက္ခထဲမှာ ထို သီချင်းသံကြားရ။
၃။ ပရောဖက်များ ဟောကြားသမျှ လျင်မြန်စွာ ပြည့်စုံရ၊
နှစ်များသည် လွန်သွားနေစဉ်ခါ ဟောချက်အတိုင်း ဖြစ်လာ၊
ကောင်းကင်သစ်နှင့် မြေကြီးသစ်လျှင် ကိုယ်တော်ကို ဝန်ခံစဉ်၊
ကောင်းကင်သားများ၏ သီချင်းကို တစ်လောကလုံး ကျူးဆို။ (အာမင်)
No comments:
Post a Comment
စာဖတ်သူအမြင်နှင့် အကြံပြုချက်များကို မြော်လင့်ကြိုဆိုပါသည်...